Bedach Mich Lets

Songtekst

Bedach mich lets, det ik mich meus bedinke, wat ik oeëts had bedach.

De ierste zónnestraole van ‘t nieje jaor.
Duike door de de kerk haer, de gladde keie blinke op.
Annie Ekster schufelt rimpelig, de lamelle aop. ‘ne Niejen daag gebaore, d’n oeëievaar is good gestop.
Ze stappe twiefelend ‘t park,
Jao vandaag heej gaon de deure aop.
Oet de kamers van gedachte, struimp weer niejen haop.

De bloome in ‘t park heej, praote aan ein stök dóór.
Van verhaole euver gister of waas ‘t volgend jaor.
De waeg heej liek gedreid, maar pluuzels blaoze um wiejer.
‘n Bekinde melodie wies um vanmiddaag heej de waeg.
Harrie Hampelman verluus alles, behalve ziene lach vandaag.
Óch – Maar de mins dae alles wet, maar gen bloome boete zét, vervaag.

Vandáág, zien de herrineringe wat vaag. Bekinde gezichte, verminge zich met gister. Bedach mich lets wat ik mich noeëts mier vergaete mog.
Maar de kamers van mien gedachte, völle zich met rouk en fieze lóch.
Griep door de stoum nao dich, dae ik weer herkós.
Maar ‘t rieks is de man dae good vergaete kós.

Bedach mich lets, det ik mich meus bedinke, wat ik oeëts had bedach.

Beluister ‘Bedach Mich Lets’ van Kwante Hippe

Laatste nieuwe nummers beluisteren?