Songtekst

Gaef al wat ik heb, um de rös te beware,
Zoeë hald ik nog net, de kop baove water,
En al wat ik heb, jao mien druime veur later,
Gaon wie water, wie de wind weijt,
Weg van mich, vandaan,

‘t Liek det ‘t dreijt, in miene kop dreijt ‘t door,
Misschien daor-um waal juus,
Det de waorheid verklaort,
Wie kwetsbaar det krach,
En wie krachtig kwetsbaarheid,
Same noow zien en ik weit,

Det aore verstrieke,
Jao de waorheid ontwiekend,
Waor ‘t eigelijk éch um geit,
En jaore bewieze,
Wie ‘t kin, mich zoeë verkieke,
Det vandaag, morge, gister is.

Mei gaon ik mei op ‘t water det klatert,
Gaon ik mei op de zieëje die drief mich nao later,
En alles wat ik noow zoeë gaer had gewild,
Alles bewaeg, allein ik staon stil.

Dae ik heb gemis,
Zal ‘t oeëits weer waere,
Det ik alles kós verlaere,
Behalve michzelf,
Vannach.

Det is ‘t gemis,
Dit ik alles oeëits kós waere,
As ik maar hard genóg probeerde,
Dreef precies nao waor ik woel.